Η ιστορία της διαχείρισης και συντήρησης του κρέατος και ειδικά του χοιρινού, πάει πολλά - πολλά χρόνια πίσω.
Τα παλιότερα χρόνια και μέχρι περίπου τα τέλη της δεκαετίας του ᾿50, δεν υπήρχε επαρχιακό σπίτι, που να μην εκτρέφει ένα τουλάχιστον γουρούνι, για να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες της οικογένειας.
Η έλλειψη μέσων ψύξης και συντήρησης, της μεγάλης ποσότητας κρέατος που είχαν να διαχειριστούν, οδήγησε τους ανθρώπους στο να επινοήσουν τρόπους και τεχνικές, που θα τους επιμήκυναν το χρόνο διατήρησης του κρέατος.
Έτσι οι άνθρωποι και με το πέρασμα των χρόνων έκαναν την ανάγκη ... έθιμο και στη συνέχεια γιορτή.
Το έθιμο αυτό, λέγεται της «γουρουνοχαράς ή γρουνουχαράς» και καθιερώθηκε να γίνεται, ανάλογα τον τόπο, λίγο πριν ή λίγο μετά τα Χριστούγεννα.
Το έθιμο έχει να κάνει με το σφάξιμο του γουρουνιού και το απαραίτητο γλέντι που ακολουθούσε.
Αφού λοιπόν το έσφαζαν, συνήθως 3 - 4 άντρες μαζί, σειρά είχε το γδάρσιμο και έπειτα το κόψιμο του λίπους (παστού), για να γίνει στη συνέχεια το κόψιμο του κρέατος σε μικρότερα κομμάτια, ανάλογα για ποια χρήση τα προόριζαν.
Το λίπος ή «λίγδα», αφού το έλιωναν πρώτα, το έβαζαν σε δοχεία λαδιού και αφού πάγωνε, το διατηρούσαν για σχεδόν όλο το χρόνο.
Από αυτό το σημείο και μετά, ξεκινούσε η τυποποίηση του κρέατος και η παρασκευή των διαφόρων μεζέδων.
Ένας από τους πρώτους μεζέδες που έφτιαχναν ήταν οι τσιγαρίδες, που γινόντουσαν μετά το σφάξιμο του γουρουνιού, συνήθως από τις νοικοκυρές, οι οποίες άναβαν φωτιά και έβαζαν το καζάνι. Τοποθετούσαν μέσα, το λίπος του γουρουνιού, το «ξίγκι», όπως το έλεγαν, σε μικρά κομματάκια και την έλιωναν.
Αφού έλιωνε ένα τμήμα από το λίπος, έμεναν στο καζάνι μικρά κομματάκια από λίπος και κρέας, κι αυτές ήταν οι τσιγαρίδες.
Τις τσιγαρίδες τις έφτιαχναν χωρίς να βάλουν τίποτα άλλο μέσα στο καζάνι, ούτε καν νερό ή ελαιόλαδο.
Βέβαια σε κάποιες περιοχές, έβαζαν και μυρωδικά ή μπαχαρικά, ενώ υπήρχαν και κάποιοι που τις έφτιαχναν με την προσθήκη χοντροκομμένων κρεμμυδιών και κρασιού μέσα στο καζάνι, ή με τσιγαρισμένα πράσα.
Στην περιοχή του Ξηρομέρου εδώ και 15 χρόνια το έθιμο της Τσιγαρίδας, το ξεκίνησε οργανωμένα το χωριό των Φυτειών Ξηρομέρου, στην συνέχεια απλώθηκε σε πολλά χωριά μιας και σπιτικά γουρούνια δεν υπάρχουν και η τσιγαρίδα έγινε πλέον έθιμο και γιορτή σε πολλά χωριά.
Στην Κατούνα ξεκίνησε πριν δυο-τρία χρόνια η ανάδειξη της τσιγαρίδας από τον τοπικό Σύλλογο "Αρχαία Μεδεώνα".
Φέτος η Γιορτή της τσιγαρίδας θα πραγματοποιηθεί στην πλατεία της Κατούνας την παραμονή της Πρωτοχρονιάς Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2016.
Ελάτε να αναδείξουμε και να δοκιμάσετε τις απίθανες Τσιγαρίδες της Κατούνας.
https://katounanews.blogspot.gr
