Χρόνια πολλά στην Άνω Κανδήλα

  Μέρα γιορτής για την Άνω Κανδήλα σήμερα.

                  Γιορτάζει η Ενορία του Αγίου Ανδρέα.  Χρόνια Πολλά στούς εορτάζοντες..

Γιορτάζει ο Άγιος Ανδρέας στην Άνω Κανδήλα.

 

 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ ΑΝΩ ΚΑΝΔΗΛΑΣ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΝΗΓΥΡΕΩΣ 2015

Κυριακή 29/11/2015: Ώρα 05:30 μ.μ. Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός μετ΄αρτοκλασίας.

Δευτέρα 30/11/2015: Ώρα 07:00 μ.μ. Όρθρος και πανηγυρική Θεία Λειτουργία μετά θείου κηρύγματος.

 

Το εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Iερού Ναού καλεί όλους τους πιστούς να προσέλθουν και να πανηγυρίσουν μαζί μας...
Χρόνια πολλά και ο Άγιος Ανδρέας βοήθεια σε όλους.

Υ.Γ. Παράκληση  προς όλους: οι αρτοκλασίες θα διαβαστούν στον Πανηγυρικό Εσπερινό.

Από τα λιοστάσια της Αλυζίας, στα λιοτρίβια της Κανδήλας (φωτο-βίντεο)

  Ο καρπός της ελιάς μετά τη συγκομιδή μεταφέρεται στα ελαιοτριβεία όπου ξεκινάει η επεξεργασία για την εξαγωγή του λαδιού. Εκεί αφού ζυγιστεί γίνεται το ξεκαθάρισμα των φύλλων ή μικρών κλαδιών και το πλύσιμο. Ακολουθεί το σπάσιμο και η άλεση του καρπού. Παλιότερα αυτό γινόταν με τις μυλόπετρες που σήμερα έχουν αντικατασταθεί από τους μηχανικούς σπαστήρες. Εν συνεχεία θα γίνει η μάλαξη της ζύμης και ο διαχωρισμός από τον πυρήνα (κουκούτσι). Τέλος το λάδι θα είναι έτοιμο για το τραπέζι μας αφού γίνει ο διαχωρισμός από το νερό και ο καθαρισμός του.

Στα “σκαριά” η δημοτική συγκοινωνία στο Δήμο Ξηρομέρου : Αγορά λεωφορείου (mini bus) 22 θέσεων )

 

Ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου εισηγούμενος το 6ο Θέμα Ημερήσιας Διάταξης, έδωσε τον λόγο στον Δήμαρχο Γαλούνη Ερωτόκριτο , ο οποίος είπε τα εξής: 

Όπως όλοι γνωρίζουμε ο Δήμος μας είναι μεγάλος σε έκταση με μεγάλη απόσταση των Τοπικών Κοινοτήτων από την έδρα του Δήμου που είναι ο Αστακός. Προτιθέμεθα να εκκινήσουμε την διαδικασία δημιουργίας δημοτικής συγκοινωνίας με σκοπό να εξυπηρετήσουμε τους Δημότες μας να έχουν την δυνατότητα πρόσβασης στην έδρα του Δήμου και των Δημοτικών Ενοτήτων.

Ως εκ τούτου προτείνω την διαπίστωση αναγκαιότητας αγοράς (προμήθειας) καινούργιου μικρού λεωφορείου (mini bus) είκοσι δύο (22) θέσεων ώστε να είναι ευέλικτο στους στενούς δρόμους των Κοινοτήτων και του δικτύου του Δήμου. Επιπρόσθετα προκύπτει ανάγκη για την προμήθεια καινούργιου καλαθοφόρου οχήματος τουλάχιστον 12 μ. ύψους εργασίας και 6μ. οριζόντιας εργασίας το οποίο θα αποτελείται από πλαίσιο αυτοκίνητο και υπερκατασκευή με ανυψωτικό μηχανισμό ώστε να εξυπηρετεί για την επιδιόρθωση λαμπτήρων αλλά και για την φόρτωση με υλικά που θα πρέπει να απομακρύνονται από τους στενούς δρόμους των κοινοτήτων.

 Ο Δημοτικός Σύμβουλος Κατσιπάνος Αναστάσιος (ήσσονα μειοψηφία) λαμβάνοντας τον λόγο διαφώνησε με την εισήγηση θεωρώντας ότι θα δημιουργηθεί πρόβλημα με την χρήση του λεωφορείου και εισηγήθηκε να δαπανηθούν τα χρήματα για την ολοκλήρωση των σφαγείων Αστακού.

Στη συνέχεια ο Πρόεδρος κάλεσε το Δημοτικό Συμβούλιο να αποφασίσει σχετικά. 

Η απόφαση που πάρθηκε είναι οριστική

1)  Τήν  προμήθεια  ενός καινούργιου μικρού λεωφορείου (mini bus) είκοσι δύο (22) θέσεων.
2)  Τήν προμήθεια ενός καινούργιου καλαθοφόρου οχήματος

ΠΗΓΗ: vlyziananews

Ντένης Μακρής: Από ξυπόλυτος βοσκός στην Κανδήλα Ξηρομέρου, πολυεκατομμυριούχος στην Αυστραλία!

(Αναδημοσίευση από ΞΗΡΟΜΕΡΟNEWS)

"Έφυγε" δημιουργώντας μέχρι την τελευταία στιγμή...

        Πόζαρε, σε κάθε ευκαιρία, με την γκλίτσα και την πίπα που του είχε απαγορεύσει ο γιατρός να απολαμβάνει, αλλά εκεί 'αποφάσιζε ο ίδιος', όπως, άλλωστε, συνήθιζε να κάνει πάντα στις σχεδόν οκτώ δεκαετίες της ζωής του ο Ντένης Μακρής.

   -Έχετε και κάποια άλλη φωτογραφία; τον είχα ρωτήσει.

   -"Μα, αυτή είναι η σπουδαιότερη" μου είχε απαντήσει, σχεδόν με επίπληξη.

    -"Με την γκλίτσα στο χέρι στα βουνά της Κανδήλας, δέθηκα με τη φύση, μ' αυτήν στο χέρι, έκανα τα όνειρά μου. Εκεί με βρήκε η είδηση που τόσο περίμενα να ξενιτευτώ"....

    -"Ξυπόλυτος μέχρι τα 12, έφυγα στα 14 για την Αυστραλία. Μέχρι τότε, είχα φορέσει ελάχιστες φορές παπούτσια" εξομολογείται ο επιχειρηματίας, ο αυτοδίδακτος μηχανικός, ο εφευρέτης, που το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, ακόμη και όταν είχε γίνει πάμπλουτος, δεν έπαυσε να δημιουργεί. Συλλέκτης ασυνήθιστων μηχανών και παλιών μοντέλων αυτοκινήτων, θα μπορούσε να γεμίσει δύο μουσεία με τη συλλογή του...............

  "Δεν ξέρω γράμματα, ξέρω, όμως, να μετρώ" έλεγε, χαμογελώντας, με σημασία σε όσους τον ρωτούσαν 'τι σπουδές είχε κάνει'.

     "Σπούδασα στο πανεπιστήμιο της ζωής", μου είχε πει πριν δύο χρόνια όταν τού μίλησα για πρώτη φορά.

     Ήταν πολυάριθμα τα επαγγέλματα που άλλαξε και περίεργα τα σκαμπανεβάσματα της ζωής, μέχρι να ανακαλύψει το πηγαίο ταλέντο του να επιδιορθώνει μηχανές και να φτιάχνει καινούριες, "χρησιμοποιώντας το μυαλό του", όπως έλεγε.

     "Δεν σταματώ σ' αυτό που βλέπω, αλλά προσπαθώ να το πάω λίγο πιο πέρα, να το φέρω στα μέτρα που ταιριάζουν στο σήμερα".

        Στη συνέχεια, μιλά για τα Cyclo Fans, που αρχικά τα είχε σχεδιάσει το 1960 ο George Lorette, μηχανικός της NASA, αλλά δεν εξυπηρετούσαν τις σύγχρονες ανάγκες. "Έφτιαξα κάτι καινούριο, πρωτοποριακό, πολύ πιο απλοποιημένο που αργότερα προσπάθησαν οι Κινέζοι να κοπιάρουν. Στην αρχή, αναγκάστηκα να ρίξω τις τιμές για να μπορέσω να επιβιώσω. Να τους ανταγωνιστώ. Δεν χρειάστηκε, όμως, να το κάνω για πολύ. Η ίδια η αγορά, τους πέταξε έξω γιατί τα κινέζικα αποδείχθηκαν ελαττωματικά και ο παραγωγός φαλίρισε. Το μόνο πρόβλημα με τα δικά μου είναι ότι δεν παλιώνουν ποτέ" είχε πει αστειευόμενος.

ΔΕΝ ΠΤΟΗΘΗΚΕ ΠΟΤΕ

    Ο Ντένης, στη συζήτηση που είχαμε, ακολουθούσε μία σειρά που δεν τολμούσα να διαταράξω. Εξάλλου, κάθε φορά που το επιχειρούσα, με... επανέφερε στην τάξη: "Βίβιαν, περίμενε. Να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Θα σου πω και μετά ρώτα με ό,τι θες". 

    Έτσι, κάνω όλο το συναρπαστικό ταξίδι μαζί του, με αφετηρία τα βουνά της Κανδήλας, με το ξυπόλητο βοσκόπουλο, τον έφηβο που διασχίζει μαγεμένος τους ωκεανούς για να φτάσει στη Γη της Επαγγελίας, την πρώτη δουλειά πίσω από τον πάγκο του cafe στο Geelong, που δεν ήξερε παρά το yes please και show me. 

       "Τους έλεγα να μου δείξουν τι ήθελαν και αυτό τους διασκέδαζε πάρα πολύ. Στα 16 με 200 λίρες αγόρασα το πρώτο fish shop. Δεν πήγε καλά. Αυτό, όμως, δεν σήμαινε τίποτε για μένα. Άλλαζα συνέχεια δουλειές, προσπαθώντας να βρω τις πιο επικερδείς. Δούλευα ατελείωτες ώρες. Δεν ήξερα τι θα πει κούραση. Διψούσα να αποδείξω στον ίδιο τον εαυτό μου ότι δεν άφησα την Κανδήλα χωρίς σοβαρό λόγο. Χωρίς να επιτύχω, βάζοντας σε ενέργεια όλες μου τις δυνάμεις και το μυαλό μου συγχρόνως. Αυτό το τελευταίο τόνισέ το, σε παρακαλώ" είχε πει, παίρνοντας μια σύντομη ανάσα, πριν με πάει στη Mildura, όπου μάζευε σταφύλια, στο Elizabeth Street Hotel στη Μελβούρνη, όπου δούλευε ατελείωτες ώρες, στο New Excel Cafe, στα νυχτερινά κέντρα που δούλευε τα Σαββατοκύριακα και σέρβιρε αλκοόλ σε φλυτζάνια του τσαγιού σε διασημότητες, όπως τον Graham Kennedy και τον Bert Newton, "όταν απαγορευόταν το αλκοόλ μετά από τις έξι το απόγεμα".

       "Πρέπει να σου πω ότι ποτέ δεν πτοήθηκα από την αποτυχία. Έχασα χρήματα πολλά, με μαγαζιά που αγόρσα και δεν πήγαν καλά, αλλά ποιος είπε ότι στη ζωή όλα είναι ρόδινα;"

       Η τύχη άρχισε να τού χαμογελά όταν ένας φαρμαδόρος τού ζήτησε να του πουλά τις πατάτες του στα ψαράδικα. Η ζήτηση ήταν τόσο μεγάλη που αγόρασε τρία φορτηγά για να εφοδιάζει με πατάτες τα fish shop, που ήταν στην ακμή τους τη δεκαετία του '60.

     Εκεί, στα ψαράδικα, τα περισσότερα με Έλληνες ιδιοκτήτες, ανακάλυψε το άλλο ταλέντο του, να επιδιορθώνει μηχανές, όπως αυτές που καθάριζαν και έκοβαν τις πατάτες. "Δεν είχα ιδέα, έβαλα, όμως, το μυαλό μου να δουλέψει".

ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΤΡΑΤΑ

      Έχοντας τα μάτια και τα αυτιά του ανοιχτά, τις... κεραίες του συνέχεια σε ενέργεια, ο Ντένης αποφάσισε, όπως είπε, "να κάνει μια βουτιά στα βαθιά", αγοράζοντας τράτα για το ψάρεμα scallops. Ήταν η χρυσή εποχή του εύγευστου αυτού θαλασσινού, απ' όπου δημιουργήθηκαν ολόκληρες περιουσίες -αλλά και βυθίστηκαν μερικές-, που "δεν είχε σκοπό να μην είναι στο παιχνίδι".

Σε ανύποπτο χρόνο με ρωτά "αν μ' αρέσουν τα scallops". 

"Φοβερός μεζές" αποφαίνεται, χωρίς να περιμένει δική μου εκτίμηση.

        Πέντε ολόκληρα χρόνια, επτά μέρες την εβδομάδα, μαζί με τη γυναίκα του Διαμάντω, πάνω στην τράτα "Alex Vanessa" (τα ονόματα των δυο θυγατέρων του), χόρτασαν αλμύρα και ένιωσαν κατάσαρκα όλα τα καπρίτσια της θάλασσας.

       Επόμενος σταθμός η κολοσσιαία επιχείρηση Richmond Food Machinery, στο Bridge Rd. του Richmond που σήμερα έχει μεταφερθεί στο Coppin Street και δύο από τα παιδιά του, ο Νίκος και η Αλεξάνδρα, έχουν πάρει το τιμόνι.

      Τα vintage cars, εξομολογείται, ήταν η μεγάλη αγάπη της ζωής του, τα οποία επιδιόρθωνε ο ίδιος με τη βοήθεια του εγγονού του, τον τελευταίο καιρό.

       Το τελευταίο που βγήκε ολοκαίνουριο από τα χέρια του και καμάρωνε πριν φύγει για το μεγάλο ταξίδι, ήταν ένα Essex 1923.

      Mε έντονη την συναίσθηση ότι δεν πρωτοτυπώ, διακινδυνεύω την ερώτηση, ποιο θεωρεί ο ίδιος το μυστικό της επιτυχίας του.

"Σίγουρα, το ότι δεν είδα ποτέ την αποτυχία ως καταστροφή. Αντίθετα, κατέβαλα μεγαλύτερη προσπάθεια να κερδίσω χρόνο. Μπορώ να πω, ότι κάθε φορά γινόμουν πιο τολμηρός, κατέβαλα περισσότερη προσπάθεια για να φτάσω το στόχο μου και είχα μεγαλύτερες απαιτήσεις από τον εαυτό μου". 

ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΜΟΡΡΙΣ

http://neoskosmos.com/

ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ 1 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2013:

Βοσκός από την Κανδήλα, τώρα εργοστασιάρχης στη Μελβούρνη

       Ο Διονύσης Μακρής ήταν 14 χρόνων όταν με την γκλίτσα στο χέρι, μετά από ένα ταξίδι που του φαινόταν ατελείωτο, βγήκε στο λιμάνι της Μελβούρνης.

     Κοίταζε γύρω του περίεργα, σ΄ έναν τόπο άγνωστο, τόσο παράξενο και αλλιώτικο από αυτόν που ήξερε. Από τα βουνά της Αιτωλοακαρνανίας, όπου έβοσκε πρόβατα στην Κανδήλα, βρέθηκε πάμπτωχος, χρεωμένος με τα ναύλα του, 200 λίρες που του βάρυναν την καρδιά, σ΄ έναν τόπο άγνωστο αναζητώντας την τύχη του.

      «Μέχρι τότε το μόνο που ήξερα, ήταν τα βουνά του χωριού μου, τα γίδια και τα πρόβατα που έβοσκα, έχοντας πάντα τη γκλίτσα μου συντροφιά. Γι΄ αυτό την έφερα μαζί μου. Να μου θυμίζει ποιος είμαι και από πού ξεκίνησα. Να με δένει με τα χώματα του χωριού μου που γνώριζε κι εκείνη τόσο καλά και να παίρνω δύναμη από ένα δέσιμο που στην πραγματικότητα δεν μ΄ άφησε ποτέ», περιγράφει ο κ. Μακρής στο «Νέο Κόσμο», που παρουσιάζει το πορτρέτο ενός αυτοδημιούργητου ομογενή.

      Πλέον εδώ και χρόνια, από το 1997 ο Δ. Μακρής είναι ιδιοκτήτης των Cyclo Fans, ενός εργοστασίου που παράγει συστήματα εξαερισμού. Συστήματα, που έχει τελειοποιήσει και διατίθενται στην Αυστραλία αλλά και στις αγορές της Ασίας.

      Προτού φτάσει να έχει στην ιδιοκτησία του αυτό το εργοστάσιο τα έκανε όλα! «Μέχρι 12 χρόνων δεν είχα φορέσει παπούτσια», θυμάται ο ίδιος. Στην Αυστραλία είχε φθάσει το 1952. Χρωστούσε μέχρι και τα εισιτήριά του. Δούλεψε για ένα θείο του, τα ξόφλησε και μερικά χρόνια αργότερα, αγόρασε ένα μαγαζί χάμπουργκερ, όπου εργαζόταν επτά μέρες την εβδομάδα, από τις 5 το βράδυ μέχρι τις πέντε το πρωί. Δεν ήταν 17 χρονών όταν ξεκίνησε το πρώτο του μαγαζί που δεν πήγε και καλά.

      Το πούλησε και πήρε την απόφαση να εργαστεί σκληρά σε επιχειρήσεις, να μάθει περισσότερα και να μεγαλώσει το κεφάλαιό του.

     Αρχικώς, ένας αγρότης του ζήτησε να πουλά τις πατάτες του στα ψαράδικα. Και υπήρχε τέτοια ζήτηση, που αγόρασε δύο φορτηγά για να μπορέσει να την καλύψει.

      Στα ψαράδικα έμαθε να διορθώνει τις μηχανές, που καθάριζαν και έκοβαν πατάτες. Έτσι άνοιξε το Richmond Food Machinery στο Bridge Rd., όπου αγόραζε, πουλούσε, επιδιόρθωνε, νοίκιαζε και κατασκεύαζε εξοπλισμό κουζίνας εστιατορίων, καφέ σάντουιτς μπαρ κ.λπ.

     Η επιχείρηση αυτή πλέον έχει συμπληρώσει 30 χρόνια ζωής και τη διαχειρίζονται δύο από τα παιδιά του, Ο Νίκος και η Αλεξάνδρα.

       Ο Διονύσης και η σύζυγος του Διαμάντω έχουν τρία παιδιά και τέσσερα εγγόνια. Μανιώδης συλλέκτης παλιών εργαλείων και μηχανών ο ίδιος, όπως και αυτοκινήτων -από τα οποία έχει έναν ολόκληρο στόλο- τα επισκευάζει μαζί με τον εγγονό του. Και μεταξύ των μηχανών που έχει φτιάξει με τα χέρια του, η αγαπημένη του είναι ένα αποστακτήριο, που φτιάχνει θεσπέσιο τσίπουρο.

με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

http://www.agrinionews.gr/

10χρονος πυροβόλησε και σκότωσε οικόσιτο σκυλί

Προβληματισμό  και αντιδράσεις προκαλεί ένα περιστατικό που σημειώθηκε χθες το μεσημέρι στην Κανδήλα της Δ.Ε. Αλυζίας του δήμου Ξηρομέρου με την θανάτωση σκύλου από ένα αγόρι μόλις 10 ετών.

    Συγκεκριμένα, σύμφωνα με πληροφορίες του agriniopress.gr το δεκάχρονο παιδί βρίσκονταν μέσα σε αυτοκίνητο που οδηγούσε ο θείος του 33 ετών και στο χωριό της Κανδήλας, περνώντας έξω από ένα σπίτι, ο δεκάχρονος, πήρε το αεροβόλο όπλο που είχε ο θείος του στο αυτοκίνητο και πυροβόλησε ανενόχλητος οικόσιτο σκυλί σκοτώνοντας το ακαριαία!........

  Το περιστατικό δεν πέρασε απαρατήρητο, καταγγέλθηκε στην αστυνομία και λίγο αργότερα συνελήφθη ο 33χρονος, ενώ το αεροβόλο όπλο κατασχέθηκε
 

http://www.agriniopress.gr/

Το μάζεμα της ελιάς στον κάμπο της Αλυζίας. (φωτο)

     κείμενο-φωτο: Σπυριδούλα Σούφη

   Ο κάμπος της Αλυζίας αυτή την εποχή σφύζει από ζωή. Το μάζεμα της ελιάς βρίσκεται στο αποκορύφωμά του με σύμμαχο τον πολύ καλό καιρό με υψηλές θερμοκρασίες. Το χωριό μας, η Κανδήλα, όπως και τα γύρω χωριά Μύτικας, Βάρνακας, Παναγούλα και Αρχοντοχώρι είναι σχεδόν άδεια τη μέρα, αφού όλοι συμμετέχουν στη διαδικασία της συγκομιδής. Από τους γηραιότερους μέχρι τα παιδιά που μετά το σχολείο θα πάνε κι αυτά στον κάμπο. Είναι σαν εκδρομή, σαν μια γιορτή στην ύπαιθρο.

   Η διαδικασία είναι κουραστική μιάς και γίνεται με τον παραδοσιακό τρόπο. Έτσι όμως  θα μας δώσει το καλύτερο αγνό λάδι σε ποιότητα αλλά και ποσότητα. Με τα πανιά ή δίχτυα στρωμένα γύρω απ την ελιά, τα πριόνια, οι λούροι/βέργες για το τίναγμα, είναι κάθε μέρα σε ετοιμότητα. Συνήθως οι άντρες ανεβαίνουν πάνω στην ελιά για να κόψουν τα κλαδιά με το καρπό. Ταυτόχρονα καθαρίζουν και κλαδεύουν το ευλογημένο αυτό δέντρο για να μας ξαναδώσει τον καρπό του. Εδώ όμως θα δούμε και γυναίκες σκαρφαλωμένες ψηλά, μέχρι το τελευταίο κλαδί και να τα καταφέρνουν το ίδιο καλά. Όπως η Ντίνα Λυγκώνη με μεγάλο ταλέντο στο τραγούδι που μετέτρεψε τη κοπιαστική αυτή διαδικασία σε διασκέδαση και η Βαλεντίνα Κατσιπάνου. Επίσης σε άλλο λιοστάσι θα δούμε την οικογένεια του Λάμπρου Πραμαγκιούλη με άλλους συγγενείς να βοηθούν στο μάζεμα, και τέλος φεύγοντας συναντήσαμε την οικογένεια του Χαράλαμπου (Μπάμπη) Λύτρα. 
Να ευχηθούμε σε όλους καλή σοδειά και καλοφάγωτο το νέο λάδι.

Δείτε πολλές φωτο από τα λιοστάσια της Αλυζίας παρακάτω:

Μεράκια και καημοί στον κάμπο της Αλυζίας από την Ντίνα

Συλλυπητήρια για έναν φίλο

Συλλυπητήρια, για εναν φίλο που έφυγε, στην οικογένεια του στην Αυστραλία και συγκεκριμένα στην Μελβούρνη.

Δυστηχώς έφυγε απο κοντά μας ο Διονύσιος Μακρυγιώργος η Ζάτσης (Νίτσας) απο την Ανω Κανδήλα, Denis Makris για τους ομογενείς.

Ηταν ένας εξαιρετικός ανθρωπος, φοβερή παρέα για μικρούς και μεγάλους ο οποίος κάθε χρόνο, κάθε καλοκαίρι έκανε 16.000 χιλιόμετρα για να απολαύσει την ηλιόλουστη πατρίδα του, την πανέμορφη «Ελιά» και την ακόμη ομορφότερη θέα απο την βεράντα του.

Ξενιτεύτηκε σε νεαρή ηλικία και μεγαλούργησε στην μακρυνή Αυστραλία, έκανε μία αξιόλογη οικογένεια και δυστηχώς δεν απόλαυσε αυτό που μου ελεγε: <<τι πιο ωραίο να απολαμβάνω την θάλασσα και τον ήλιο της πατρίδας μου μαζί με τα εγγόνια μου>>

Κάθε πρωί όταν βρισκόμαστε στην «Ελιά» μου ελεγε: <<another day in paradise>>

Αντίο φίλε Διονύση και όντως τώρα είσαι στον δικό σου παράδεισο.

Ευσταθίου Ιωάννης

Το ταλέντο της Ντίνας ξεδιπλώνεται στον κάμπο της Αλυζίας μαζεύοντας τις ελιές.

Ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα είδαμε σήμερα.

  
    Κάθε ηλιοβασίλεμα είναι μοναδικό.. Έτσι και το σημερινό που όσο η μέρα μας άφηνε κι έδινε τη σκυτάλη στη νύχτα,  ο ουρανός και η θάλασσα απο πορτοκαλί ντύθηκαν στα κατακόκκινα.. 
    Οι φωτό είναι από την θέση "Βουρός", στην είσοδο του Μύτικα.